İnsan her şeyin filmlerde, kitaplarda olduğu gibi büyülü ve anlamlı olmasını bekler her zaman.
Oysa ki onları çıkaran da kendisidir.
Ne kadar korkağız,korkağım.
Hekim olacağım ben, hayat kurtarmak en zoru sanırlar hep.
En zoru düzgün bir hayat yaşatmak.
Keşke bedenle değil de ruhla ilgilenen bir dal olsaydı.
Hiç durmaz hemen ona koşardım.
En önce kendimi tedavi ederdim ve ''Önce-Sonra'' diye iki resmimi asardım tıpkı diş hekimi gibi.
Halbuki ruhun öncesi sonrası o kadar farklı ki binlerce resim asmak gerekebilirdi duvarlara ve belki de bir sergi bile açabilirdim.
Hatta başlıkla alakası olmayan yazılar yazabilirdim.
Ama bir kısacık saç insanı unuttuğu hayalleri gerçekleştirmeye itebilir.